FILM INSTRUKTAŻOWY "UKŁADANIE KOSTKI BRUKOWEJ"

Zapraszamy do obejrzenia filmu instruktażowego obrazującego montaż kostki brukowej.

kluczem do sukcesu jest podbudowa...

korytowanie

Pierwszym etapem prac brukarskich jest korytowanie. Proces ten polega na usunięciu humusu i gruntu rodzimego (najczęściej usuwa się 20 do 40 cm podłoża naturalnego). Roboty te wykonuje się najczęściej za pomocą maszyn drogowych – spychacza, zgarniarki lub równiarki. Jedynie w przypadku niewielkich powierzchni, np. niewielkiego chodniczka wokół domu, można przeprowadzić korytowanie ręcznie.

niwelacja terenu

Niwelacja terenu polega na wyrównaniu powierzchni gruntu rodzimego po korytowaniu oraz ukształtowaniu tej powierzchni zgodnie z niweletą przyszłej drogi. Oznacza to wykonanie w gruncie naturalnym docelowych spadków i linii odwadniających tak, żeby wszystkie warstwy podbudowy miały identyczną grubość w każdym miejscu wykonywanego placu lub drogi. Niwelacji terenu dokonuje się poprzez usuwanie nadmiaru gruntu lub uzupełnienie jego ubytków według rzędnych wysokościowych wytyczonych urządzeniami geodezyjnymi. Na tym etapie kształtuje się poziomy przebieg drogi, pobocza, wytycza zakręty, skrzyżowania i rozjazdy. Do niwelacji niewielkich powierzchni wystarczy łata i poziomica, natomiast duże po wierzchnie wymagają zastosowania niwelatora i teodolitu oraz maszyn drogowych. Proces niwelacji terenu ma duże znaczenie dla kształtu przyszłej nawierzchni, jej odwodnienia i trwałości, dlatego podczas jego wykonywania należy zachować szczególną staranność.

wykonanie podbudowy

Dla trwałości nawierzchni drogowej zdecydowanie największe znaczenie ma właściwie wykonana podbudowa. To ona jest odpowiedzialna za prawidłowe rozłożenie obciążenia od pojazdów na grunt oraz zapewnienie odpowiedniej sztywności dla warstwy wierzchniej. O konstrukcji podbudowy decyduje wiele czynników. Najważniejsze z nich to wielkość i rodzaj obciążenia, rodzaj gruntu rodzimego, stan wód gruntowych oraz rodzaj systemu odwodnie niowego. Całkowita grubość waha się pomiędzy 10 a 30 cm. Najczęściej stosowanym materiałem jest kruszywo naturalne lub łamane, w przypadkach dużych obciążeń lub niekorzystnych warunków gruntowych stosuje się tłuczeń lub chudy beton. Wykonanie podbudowy polega na rozściełaniu kruszywa lub innego materiału drogowego i ubiciu go do odpowiedniego zagęszczenia. W przypadku warstw o dużej grubości proces wykonywania jednej warstwy jest podzielony na kilka etapów. Umożliwia to uzyskanie jednorodnego zagęszczenia całej warstwy. Podbudowę z betonu chudego wykonuje się analogicznie jak z kruszywa, stosując beton o niskiej zawartości wody. Szczegółowy przekrój konstrukcji nawierzchni wykonanej z kostki brukowej prezentuje poniższy rysunek.

układanie podsypki

Na zagęszczone podłoże gruntowe układa się tzw. podsypkę z piasku o frakcji 0-4 mm. Piasek rozściełany jest na podbudowie i wyrównywany poprzez ściągnięcie łatą w celu uzyskania porządnych spadków. Warstwa podłoża po ściągnięciu łatą powinna mieć grubość 3-5 cm. Podsypki nigdy nie zagęszcza się przed ułożeniem kostki brukowej. Ta podstawowa zasada pozwala na wyrównanie różnic wysokości kostki, dopuszczalnych z przyczyn technologicznych i zawartych w aprobatach technicznych. Ułożona na niezagęszczonym podłożu kostka powinna wystawać ponad wymagany poziom nawierzchni o około 1-3 mm – różnica ta przewidziana jest na osiadanie podłoża podczas zagęszczania kostki. W szczególnych przypadkach (między innymi w celu uszczelnienia nawierzchni) do wykonania podsypki wykorzystuje się mieszankę cementowo-piaskową w stosunku 1:4.

układanie kostki brukowej

Przed rozpoczęciem tego etapu prac należy sprawdzić, czy dostarczona przez produ centa kostka jest zgodna ze złożonym zamówieniem oraz z danymi na dokumencie dostawy WZ. Należy także sprawdzić, czy kostka nie wykazuje uszkodzeń mechanicznych, transportowych lub innych widocznych ubytków. W przypadku jakichkolwiek wątpliwości należy niezwłocznie skontaktować się z dostawcą, ponieważ po wbudowaniu kostki nie ma podstaw do jej reklamacji. Ponieważ warstwa podsypki nie może być naruszona, układanie kostki należy rozpocząć od krawędzi drogi lub placu kierując się do środka. Przy układaniu pierwszego rzędu kostki ważne jest takie rozplanowanie jej układu, aby maksymalnie ograniczyć przycinanie kostek brukowych. Co pewien czas należy dokonać kontroli prawidłowości uzyskiwanych krawędzi i spadków oraz prawidłowości układanego wzoru – szczególne znaczenie ma tu odpowiednie przygotowanie dokumentacji projektowej oraz szkic zaplanowanego wzoru. Rodzaj kostki i wzór układania oprócz walorów estetycznych ma również znaczenie dla pracy nawierzchni oraz dla poziomu hałasu, jaki emitują koła przejeżdżających pojazdów. Ważnym zagadnieniem przy układaniu kostki jest zapewnienie odpowiedniej konstrukcji szczeliny pomiędzy kostkami brukowymi. Pełni ona podobną rolę jak spoina w sklepieniach: wiąże poszczególne kostki brukowe i wciąga je do współpracy przy przenoszeniu obciążenia. Szczeliny wypełnia się wysuszonym piaskiem frakcji 0-2 mm. Przy układaniu kostki należy pamiętać, aby mieszać kostki co najmniej z trzech pakietów transportowych. Kostkę najczęściej układa się ręcznie lub za pomocą specjalistycznych maszyn do jej układania.

zagęszczanie kostki brukowej

Zagęszczanie kostki brukowej powinno być przeprowadzone w stanie suchym, po wstępnym zasypaniu szczelin i przed rozpoczęciem użytkowania. Zagęszczanie wykonuje się za pomocą płyty wibracyjnej obłożonej okładziną PCV chroniącą kostkę przed uszkodzeniami. Po zagęszczeniu wskazane jest uzupełnienie materiału wypełniającego szczeliny. Następnie należy usunąć nadmiar piasku.

przed układaniem kostki brukowej należy pamiętać o kilku zasadach:

1. Kluczem do sukcesu jest podbudowa.
2. Proces niwelacji terenu ma duże znaczenie dla kształtu przyszłej nawierzchni, jej odwodnienia i trwałości, dlatego podczas jego wykonywania należy zachować szczególną staranność.
3. Podsypki nigdy nie zagęszcza się przed ułożeniem kostki brukowej.
4. Przed rozpoczęciem prac należy sprawdzić, czy dostarczona przez producenta kostka jest zgodna ze złożonym zamówieniem oraz z danymi na dokumencie dostawy WZ. Należy sprawdzić, czy nie wykazuje uszkodzeń mechanicznych, transportowych lub innych widocznych ubytków.
5. Należy stosować odpowiednie frakcje materiałów służących do wykonania podbudowy.
6. Szczeliny wypełnia się piaskiem frakcji 0-2 mm.
7. Zagęszczanie wykonuje się za pomocą płyty wibracyjnej obłożonej wykładziną PCV chroniącą kostkę przed uszkodzeniami.
8. W razie jakichkolwiek wątpliwości należy skontaktować się z przedstawicielem ZPB Kaczmarek

Łupany murek ogrodzeniowy wykonany jest z betonu wibroprasowanego. Docelowo jest on przygotowany (fabrycznie łupany) do bezpośredniego montażu na docelowym miejscu. Można go stosować jako wolnostojacą przegrodę pionowa (mur ogrodzeniowy) przenoszącą, bez dodatkowych wzmocnień, jedynie cieżar własny. Bez dodatkowych wzmocnień będących przedmiotem indywidualnych projektów adaptacyjnych nie dopuszcza się stosowania murka jako ściany oporowej przenoszącej parcie gruntu oraz jako konstrukcji nośnej dla innych zewnętrznych obciążen. Z uwagi na rodzaj konstrukcji należy go posadowić na ciągłej ławie fundamentowej, zagłebionej w gruncie, zgodnie z przepisami, poniżej poziomu przemarzania gruntu. Ława fundamentowa o minimalnej szerokości 30 cm, powinna być wykonana z betonu C15/20, zbrojona podłużnie prętami 4#12 oraz poprzecznie strzemionami #6 co 30 cm ze stali A-III N. W celu zabezpieczenia stali zbrojeniowej przed korozją, należy ją ułożyć na dystansach o wysokości 2 cm. Pierwszą warstwę należy ułożyć na warstwie kleju mrozoodpornego w celu „wyprowadzenia” poziomu układanych warstw. Bloczki należy szczelnie dobijać do siebie gumowym młotkiem, tak aby wyeliminować występowanie pionowych szczelin. Drugą warstwę analogicznie należy układać na warstwie kleju mrozoodpornego. Od trzeciej warstwy pustaki można układać na sucho, nadal dobijając je do siebie. Ostatnie dwie warstwy bloczków również należy układać na warstwie kleju mrozoodpornego, tworząc w ten sposób pseudowieniec, spinający całą konstrukcję ściany. Z betonowego murka łupanego można montować konstrukcje o wysokości do 2,20 m dla I strefy wiatrowej, zgodnie z PN-EN 77/B-02011 „Obciażenie wiatrem”. Dla strefy II dopuszczalna wysokość wynosi 150 cm, natomiast dla strefy IIa i więcej graniczna wysokość wynosi 100 cm. Dla murków o wysokości powyżej 1,50 m zaleca się ułożenie dwóch środkowych warstw bloczków na dodatkowej warstwie kleju mrozoodpornego (w celu stworzenia usztywniającego pseudowieńca pośredniego) oraz w przypadku ściany o długości większej od 5,00 m - zastosowanie kleju w 3 sąsiednich bloczkach na całej wysokości ściany w rozstawie co 3,00 m (w celu stworzenia usztywniającego pseudotrzpienia). W celu zabezpieczenia pionowych spoin ostatniej warstwy przed destrukcyjnym działaniem warunków atmosferycznych (zamarzająca woda) zaleca się ułożenie od góry, np.: „czapy z kamienia” badź dokładne zaspoinowanie powstałych szczelin.

fundamentowanie

W przypadku zastosowań przydomowych o niewielkich wysokościach muru, wystarcza wykonanie wykopu na szerokość muru celem wybrania czarnej ziemi, a następnie naniesienie i zagęszczenie ok. 15 cm warstwy żwiru. Pierwszy rząd gazonów powinien być zagłębiony poniżej poziomu gruntu, wypoziomowany, wylicowany do zamierzonego położenia. W przypadku budowy muru o wysokości ponad czterech rzędów gazonów, należy wykonać fundament zgodnie ze sztuką budowlaną, wolny od przemarzania, czyli na głębokość około 80 cm licząc od poziomu gruntu i szerokość min. 20 cm. Zwykle warunki posadowienia powinny być określone w projekcie budowlanym.

układanie elementów

Najniższy rząd gazonów osadza się w warstwie wilgotnego betonu i wyrównuje w poziomie. W celu wyrównania uwarunkowanych technologicznie, niejednakowych wymiarów w ramach określonej tolerancji, należy zachować min. 5 mm odstępy pomiędzy po szczególnymi elementami. Następne rzędy ustawia się na sucho. Ewentualne różnice wysokości wyrównuje się piaskiem lub zaprawą. Gazony ustawia się jeden obok drugiego w taki sposób, żeby żłobki połączeniowe zachodziły na siebie. Gazony można układać nie tylko w linii prostej, ale także po łukach. W zależności od ustawienia, przez przesunięcie i obrót gazonów, otrzymujemy kieszenie na roślinność.

wypełnienie

W wystające kieszenie wkłada się wkładki betonowe zapobiegające wysypywaniu się wypełnienia gazonów (wkładki dostarczane są niezależnie od gazonów). Po ułożeniu każdego rzędu, gazony wypełnia się do 1/3 wysokości żwirem, a następnie ziemią odpo wiednią dla roślin. Ściany oporowe i umocnienia skarp wypełnia się pomiędzy skarpą a ścianą materiałem mrozoodpornym, dokładnie zagęszczonym. Orientacyjne możliwości zastosowania gazonów podano w tabelach. Wykonywanie budowli z gazonów powinno być poparte projektem budowlanym.

FILM INSTRUKTAŻOWY "MONTARZ STUDNI BETONOWYCH"

Zapraszamy do obejrzenia filmu instruktażowego obrazującego montaż studni betonowych.